Mit ortodoksji. Teorie SM a wyjaśnienia polityki międzynarodowej Bliskiego Wschodu

Opis

Mit ortodoksji. Teorie SM a wyjaśnienia polityki międzynarodowej Bliskiego Wschodu to praca badawcza, która stanowi kompleksowy przegląd literatury dotyczącej polityki międzynarodowej w regionie Bliskiego Wschodu, przez pryzmat czterech tradycji teoretycznych stosunków międzynarodowych (NSM): realizmu, liberalizmu, marksizmu oraz konstruktywizmu. Książka analizuje, w jaki sposób te tradycje wpływają na wyjaśnienia wydarzeń politycznych na Bliskim Wschodzie, a także ocenia, jak teoretyczne ramy myślowe mogą odnaleźć zastosowanie w zrozumieniu dynamicznej i często niestabilnej sytuacji w tym regionie.

Punktem wyjścia dla badań autora była hipoteza, że wyjaśnienia międzynarodowej polityki Bliskiego Wschodu są ściśle powiązane z paradygmatami teoretycznymi poszczególnych tradycji. Autor szczegółowo analizuje teksty, monografie, artykuły oraz rozdziały prac zbiorowych poświęcone tej tematyce, aby gruntownie przeanalizować, jak teoretyczne założenia wpływają na interpretację rzeczywistości politycznej. W szczególności praca skupia się na porównaniu poszczególnych stanowisk konkretnych tradycji.

Każdy z czterech głównych rozdziałów książki koncentruje się w związku z powyższym na innej tradycji teoretycznej, przedstawiając kluczowe koncepcje i ich zastosowanie w wyjaśnianiu polityki międzynarodowej Bliskiego Wschodu. Na przykład w ramach tradycji realistycznej, autor omawia takie pojęcia jak: dylemat bezpieczeństwa oraz sojusze, które stanowią fundamentalne elementy realistycznej analizy politycznej. Tradycja liberalna z kolei skupia się na kwestiach gospodarczych oraz bezpieczeństwie reżimu, podczas gdy marksizm przybliża takie koncepcje, jak: teoria zależności oraz nierówny i połączony rozwój. Konstruktywizm ostatecznie zwraca uwagę na znaczenie idei, norm społecznych oraz tożsamości w kształtowaniu polityki międzynarodowej.

Piotr Baranowski, opierając się na szerokim spektrum literatury przedmiotu, formułuje wnioski na temat zmienności i ewolucji teoretyzowania w badaniach nad polityką Bliskiego Wschodu. Dochodzi do konkluzji, że współczesne wyjaśnienia polityki międzynarodowej na Bliskim Wschodzie są coraz częściej hybrydą różnych podejść teoretycznych, co podważa mit o ortodoksyjnych czy też czystych tradycjach teoretycznych. Coraz więcej autorów prac badawczych łączy założenia różnych tradycji, co prowadzi do powstawania bardziej kompleksowych analiz, które lepiej odzwierciedlają złożoną rzeczywistość Bliskiego Wschodu.

Mit ortodoksji to nie tylko przegląd literatury, ale także próba stworzenia nowej, syntetycznej teorii stosunków międzynarodowych, która mogłaby lepiej wyjaśnić dynamiczne procesy polityczne przebiegające na Bliskim Wschodzie. Książka ta stanowi cenne narzędzie dla badaczy i studentów stosunków międzynarodowych, czytelników zainteresowanych zarówno teorią, jak i praktyką polityki bliskowschodniej.