Pasja nauczania, czyli rzecz o Profesorze Marku Zbigniewie Kuliszu

Moja pierwsza rozmowa z profesorem Markiem Kuliszem związana była z wydaniem monografii „Metodyka pracy dyplomanta w naukach o bezpieczeństwie” i miała raczej niecodzienny przebieg. Profesor nie tylko zdecydowanie i kategorycznie odmówił rozmów o honorarium autorskim, ale wręcz podkreślił, że jest gotów dołożyć się do tego, aby książka była dostępna dla studentów w możliwie najniższej cenie. „Tu nie chodzi o mnie, tylko o studentów, to dla nich jest ta książka” – stwierdził. Publikacja okazała się niezwykle popularna i chętnie kupowana – w ciągu zaledwie roku doczekując się kilku wznowień.

Marek Zbigniew Kulisz jest uznanym specjalistą w dziedzinie nauk o bezpieczeństwie, a także cenionym wykładowcą i popularyzatorem tej dziedziny nauki. Jego kariera akademicka jest obecnie związana z Państwową Akademią Nauk Stosowanych w Nysie, gdzie pełni funkcję dziekana Wydziału Nauk Społecznych. Profesor Kulisz jest autorem bardzo wielu publikacji naukowych, które w istotny sposób wpłynęły na rozwój badań nad bezpieczeństwem. Jego prace, takie jak „Proces planowania bezpieczeństwa państwa w okresie transformacji ustrojowej” (2007), „Analiza bezpieczeństwa państwa na płaszczyźnie przedmiotowej” (2008), „Bezpieczeństwo państwa w ujęciu systemowym” (2009) czy „Zarządzanie strategiczne bezpieczeństwem Rzeczypospolitej Polskiej” (2011), stanowią znaczące osiągnięcia w analizie i zarządzaniu bezpieczeństwem państwa. W każdej ze swoich książek prezentuje interdyscyplinarne, kompleksowe podejście do problematyki bezpieczeństwa, analizując zarówno aspekty strategiczne, jak i operacyjne oraz taktyczne. Należy też do nielicznego grona badaczy, którzy realnie przyczyniają się do rozwoju praktyki w zakresie zarządzania bezpieczeństwem, zarządzania kryzysowego oraz polityki bezpieczeństwa.

Oprócz działalności naukowej Marek Z. Kulisz z prawdziwą pasją angażuje się w edukację i wychowanie młodzieży akademickiej. Prowadzi liczne wykłady, seminaria oraz warsztaty, kładąc duży nacisk przede wszystkim na praktyczne aspekty kształcenia w dziedzinie bezpieczeństwa. Profesor znany jest z indywidualnego podejścia do każdego studenta, a jego zaangażowanie w proces dydaktyczny oraz pasja do nauczania sprawiają, że przez swoich studentów postrzegany jest nie tylko jako nauczyciel akademicki, ale także jako potrafiący zainspirować mentor. Ktokolwiek ma styczność z życiem akademickim, ten wie, że nie każdego z wykładowców jego studenci określą tym mianem.

Profesor Kulisz odgrywa również ważną rolę jako popularyzator nauki. Jest pomysłodawcą oraz redaktorem serii wydawniczej „Vademecum bezpieczeństwa wewnętrznego”, która ma na celu przybliżenie kluczowych zagadnień związanych z bezpieczeństwem. Dzięki jego staraniom publikacje te są wyjątkowo przystępne, przez co korzystają z nich nie tylko specjaliści, ale także osoby po prostu zainteresowane tematyką bezpieczeństwa. Marek Z. Kulisz często występuje jako prelegent, dzieląc się swoją wiedzą z szerokim gronem odbiorców. Jego zaangażowanie w promocję nauki przyczynia się do budowania mostów między światem akademickim a praktyką, co jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem. Jego działalność popularyzatorska obejmuje również udział w konferencjach naukowych, seminariach oraz spotkaniach z praktykami z różnych dziedzin związanych z bezpieczeństwem.

Kilka miesięcy temu nasze wydawnictwo zwróciło się do Profesora Kulisza z prośbą o przygotowanie recenzji wydawniczej dla jednej z przesłanych do wydania monografii dotyczącej problematyki bezpieczeństwa. Podjął się zrecenzowania tego tekstu, ale po kilku dniach powiedział mi, że niestety praca w takiej formie praktycznie nie nadaje się do publikacji. W praktyce wydawniczej tak zdecydowane odrzucenie tekstu przez recenzenta skutkuje z reguły odmową wydania książki – tym razem było jednak inaczej. Profesor Kulisz zaproponował, że osobiście pomoże autorowi przeredagować książkę oraz wprowadzić niezbędne zmiany, tak aby pozycję tę można było wydać. I choć wymagało to od niego poświęcenia naprawdę dużej ilości czasu, skutecznie zrealizował swój plan – książka po zmianach przeszła kolejny zewnętrzny proces recenzyjny i jest właśnie na etapie przygotowania do druku. Warto zaznaczyć, że rozmowa o honorarium skończyła się tak samo jak poprzednia – czyli zdecydowaną odmową. Tym razem uzasadnienie brzmiało: „Jak trzeba komuś pomóc, to po prostu się pomaga”.

Właśnie tak chcemy postrzegać ludzi nauki. Wyrazy szacunku, Panie Profesorze!