Liderzy podziemia Solidarności. Tom I. Gdańsk

Ruch „Solidarności” to historia Polski.Historię tworzą wielcy ludzie. Niniejsza publikacja to wyraz pamięci i szacunku WIELKIM ZWYCZAJNYM LUDZIOM. Zwyczajnym przez swoje miejsce w społecznościach, z których rozpoczęli swój marsz po inną Polskę, wielkim bo wymyślili „Solidarność”, zorganizowali ją i obronili, wbrew wszelkim przeciwnościom. To ni dali początek obcemu „nowemu”. Ile trzeba było samozaparcia, poświęcenia, odwagi, uporu i determinacji, aby w tamtych latach doprowadzić Polskę do miejsca w rodzinie wolnych państw? Autor wskrzesza pamięć o najbardziej oddanych ludziach Solidarności, odwołując się nie tyle do dokumentów, co do osobistych wspomnień, odczuć, ocen i opinii twórców polskiej historii XX w. Publikacja ciekawa, żywa, miejscami dowcipna, niezwykle „na czasie” – kiedy to ciągle poszukujemy własnej tożsamości, wołamy o autorytety, uporczywie mianujemy nowych „prawdziwych patriotów” a dyskusję o przyszłości Polski i narodu zastępujemy małostkowymi, pozbawionymi szacunku dla poprzedników, przepychankami. Warto sięgnąć po publikację: starsi – aby jeszcze raz przeżyć, młodsi – aby poznać ludzi, ich czyny, czerpać natchnienie i inspirację. Wielki szacunek dla bohaterów niniejszej publikacji, szczere gratulacje dla Autora.

Z recenzji Gen. broni w st. Józefa Flisa

był (m.in.) zastępcą szefa Sztabu Generalnego WP (1997-2003),

komendant – rektor Akademii Obrony Narodowej (2003-2007)

Przedstawiona monografia pod wieloma względami jest wyjątkowa, ponieważ nie prezentuje wyłącznie wspomnień i poglądów liderów podziemia „Solidarności”. Cytowane przeżycia i opinie sprzed czterdziestu lat, to nie tylko sfera faktografii, ale także języka, formy wypowiedzi. Zmieniła się przecież kultura, także kultura polityczna oraz świadomość polityczna społeczeństwa. Poszczególni rozmówcy przedstawiają mechanizmy przemian politycznych i ustrojowych, jakie dzięki ich działalności dokonały się w Polsce, a później w całej Europie Środkowo-Wschodniej. Bez ich ofiarności i chęci podejmowania ryzyka tak ogromne przemiany polityczne nie byłyby możliwe. Rola liderów podziemia „Solidarności” jest trudna do przecenienia (…). Gdyby nie poświęcenie i wytrwałość nielicznej grupy ludzi z podziemia „Solidarności” tzw. władza ludowa nie miałaby partnerów do negocjacji, nie miałaby komu przekazać swojej władzy, więc nie wiadomo jak potoczyłyby się losy Polski i pozostałych krajów tzw. obozu socjalistycznego.